wszystko i nic

Milion... no własnie jak go zarobić?;P Z pewnością każdy o tym marzy ale jak sprawić by to marzenie przybrało bardziej realne kształty?Myślę,że kluczem są pomyśły oraz próby.Jeżeli próbujesz wiesz jakie pomysły są złe i szukasz kolejnych,z każdym nowym jesteś bliżej sukcesu.Trzeba mieć pienądze na start lub jeśli ich nie ma podjąć pracę która nam owe zyski przyniesie.Naszym największym wrogiem w tej drodze jest strefa kompfortu.Jeśli już mamy pracę w której nie musimy się za bardzo wykazywać odpowiada nam to.Przestajemy być ambitni,pracujemy dla kogoś,a pracując dla kogos nigdy nie dojdziemy do niezależności finansowej.Trzeba podejmować ryzyko, pracując przez całe życie w jednej firmie na 1 stanowisku nigdy nie zarobimy miliona.Szukanie sposobów samodzielnego zarabiania jest konieczne.Wierzę,że każdy jest w stanie zarabiać duże pieniądze tylko,że nam się po prostu nie chce dać z siebie więcej wolimy nie ryzykować bo boimy się porażek.

Sens życia temat,którego filozofowie nie zostawili obojętnym.Dla każdego indywidualnie znaczy co innego,każdy ma inne oczekiwania.Trudno jest to wyrażić w jednym zdaniu o ile to możliwe,ale gdybym miał to uogólnić - każdy dąży do szczęścia.Szczęście odgrywa ważną rolę w naszym życiu,jego brak powoduje,że tracimy sens. Życia nabiera większego sensu kiedy mamy cele i je realizujemy,odczuwamy satysfakcję,mamy większy szacunek dla samego siebie.Życie w zgodzie z własnym sobą jest czymś wyjątkowym.Podążanie za marzeniami,smak spełnionego marzenia to piękne uczucie pozwalające dostrzec w sobie cząstkę boskości.

Potencjał ludzki... Posiadamy niesamowity potencjał,jednak wykorzystujemy tylko jego część.Człowiek wykorzystuje tylko kilka procent swojego mózgu.Nasuwa się oczywista myśl - co by było gdybyśmy wykorzystywali 100%?Jak byśmy funkcjonowali i o ile łatwiejsze by było nasze życie?
Skąd biorą się geniusze tacy jak np. Albert Einstein czy Leonardo Da Vinci? Czym oni różnią się od zwykłych ludzi? Czy każdy może być geniuszem?

    Mózg nastolatka jest rozwinięty w 80%, czy to znaczy,że dorastanie jest kluczowym etapem naszego rozwoju rzutującym na nasze możliwośći?Każdy może stwierdzić,że dzieci mają wyobrażnie i ich świat jest kolorowy.Postrzegają wszystko z większym entuzjazmem i są większymi optymistami niż dorośli.Chociaż mało wiedzą czują więcej niż my.Mimo tego,że mamy więcej doświadczeń i z całą pewnością uważamy się za mądrzejszych powinniśmy się od nich uczyć.Kiedy wkraczamy w dorosłe życie nie jesteśmy już takimi optymistami jak wtedy gdy byliśmy dziećmi.Te małe istoty mają zawsze dużo wspaniałych pomysłów,są kreatywne i pozytywnie nastawione do życia.Myślę,że jeśli nauczymy się patrzeć na życie ich oczyma życie będzie dużo łatwiejsze.